Τελικά φαντάσματα υπάρχουν...

Μέχρι πρόσφατα πίστευα πως τα φαντάσματα είναι άυλα...
Ένα πνεύμα-μια ψυχή που περιφέρεται...Χωρίς σώμα να την περιορίζει...Και ίσως τα άυλα φαντάσματα έχουν την τύχη να ταξιδέψουν όπου θέλουν, ανά πάσα στιγμή...
Όμως τελικά, γνώρισα κ ένα φάντασμα, με ανθρώπινη υπόσταση...
Απλά υπάρχει...το βλέπουν...περπατάει,κινείται...που και που μιλάει...βρίσκεται,αλλά δε δίνει το παρόν...
Το αστείο μ'αυτό το φάντασμα είναι πως στην προκειμένη, αντιλαμβάνονται την υλική του υπόσταση...αλλά έχει χάσει την ψυχή του...
Είναι παγιδευμένο μεταξύ ζωντανών και νεκρών...στο διάκενο...
Μάλλον,λοιπόν,πρέπει να επιλέξει έναν από τους 2 δρόμους να ακολουθήσει...