i am a picture of myself..always somewhere outside aura...and like reflections in the mirror,it shines no more!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σεβασμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σεβασμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Δημοσιογραφικός απόπατος

Μέρες τώρα βλέπω κάθε μέρα 'ειδήσεις' για το δυστύχημα-ατύχημα στα Μάλγαρα...Γνωστοί και φίλοι μου στέλνουν,links με κάτι που ειπώθηκε.Αναδημοσιεύσεις ξανά και ξανά. Να ξαναπεί το Χ site κάτι που πριν λίγο είπε το Υ(και άλλα 3000). Τι κ αν είναι δημοσιογράφοι και δουλειά τους είναι να βρίσκουν έγκυρα στοιχεία...Πλέον εκμηδενίζουν τα πάντα στο βωμό της δημοσιότητας,των προβολών και των χρημάτων. Αναληθείς πληροφορίες όπως"φοιτήτρια αρχιτεκτονικής", "μεταπτυχιακή φοιτήτρια", "το μικρότερο από τα 2 παιδιά της οικογένειας" και ποιος ξέρει τι άλλο,ήταν μερικά(από τα ανούσια πλέον πράγματα-μετά από τον χαμό της Ειρήνης) τα οποία με έκαναν να καταλάβω για ακόμη μια φορά πως η νοοτροπία των δημοσιογράφων,πλέον είναι"θα αναδημοσιεύσουμε ότι υπάρχει,προσθέτοντας και μια παραπάνω πληροφορία για να κάνουμε τη διαφορά",χωρίς βέβαια να ελέγχουν την ορθότητά της.Δεν παίζετε σπασμένο τηλέφωνο...δουλειά σας είναι και σκοπός της είναι να γίνεται σωστά!
Την Ειρήνη είχα την τύχη να τη γνωρίσω και παρόλο που σκέφτηκα να της πω ένα "αντίο" και από δω,δεν το κανα,γιατί ήξερα πως κάποιος θα το βρει και θα αρχίσουν να κοσμούν και με δικά μου λόγια τις περιγραφές τους,απλά και μόνο για να πουν κάτι παραπάνω. Για όσους από εμάς ήταν απώλεια της είπαμε το αντίο με τον δικό μας τρόπο.
Αυτό που δεν κατάλαβαν οι δημοσιογράφοι είναι ότι οι γονείς(και οι φίλοι της) χάσαν ένα από τα σημαντικότερα άτομα της ζωής τους και μέρα με τη μέρα θρηνούν και προσπαθούν να το συνειδητοποιήσουν. Δεν τους νοιάζει το πόση δημοσιότητα θα λάβει το θέμα..ίσα ίσα χειρότερα τους κάνει. Φανταστείτε ο καθένας(στους ασυνείδητους δημοσιογράφους κυρίως αναφέρομαι) κάτι που σας πονάει πάρα πολύ και το σκέφτεται συνεχώς..και τώρα φανταστείτε,όταν εσείς προσπαθείτε(όσο έστω είναι δυνατό) να μειώσετε τον πόνο,να έχετε όλα τα media να μιλάνε ξανά και ξανά και ξανά γι αυτό, βγάζοντας ένα μέρος της προσωπικής σας ζωής στον αέρα.
Σαφώς σαν είδηση έπρεπε να βγει στα κανάλια, γιατί δεν ήταν λίγο όλο αυτό,αλλά έπρεπε να υπάρξει ένα όριο. Κ όχι αυτή η αηδιαστική-βασανιστική αναπαραγωγή-αλλοίωση που δημιουργήθηκε με στοιχεία ανούσια ή ψεύτικα και φωτογραφίες της Ειρήνης παντού. Μέχρι και βίντεο με ό,τι φωτογραφία της υπήρχε, ενδεχομένως σε κάποιο προσωπικό της προφίλ.Αμφιβάλλω αν έστω κ ένας από σας στεναχωρήθηκε πραγματικά, ή έστω ένας από εσάς μετά από διάφορα που έμαθε γι'αυτό το άτομο, ένιωσε ότι θα ήθελε να το χε γνωρίσει από κοντά.
"Συγχαρητήρια" που έχετε εκφυλιστεί, χάνοντας κάθε επαγγελματισμό,ηθική και σεβασμό για το οτιδήποτε. Αν εσείς νιώθετε περήφανοι για την κατάντια σας σε "κατινίτσες" αντί για δημοσιογράφους, τότε τα δικά μου λόγια είναι περιττά.
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ όμως, σεβαστείτε τον πόνο αυτών των ανθρώπων και σταματήστε να κάνετε την κατάστασή τους ακόμη πιο οδυνηρή. Αρκετά υποφέρουν ήδη...

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

όταν χάνεις κάτι...

Λένε...πως όταν χάνεις κάτι καταλαβαίνεις την πραγματική του αξία...παλιότερα πίστευα πως αναφέρονται απλά στο ότι δεν εκτιμάμε πράγματα και ανθρώπους όσο τα έχουμε δίπλα μας...Όμως η φράση αυτή,είναι διφορούμενη!Τελικά κατάλαβα πως αυτή η φράση δεν αναφέρεται μόνο σε πράγματα/άτομα που αξίζουν,αλλά και σ αυτά που δεν αξίζουν...

Εγώ θα μιλήσω για άτομα...Χάνοντας λοιπόν,ΚΑΠΟΙΑ άτομα (ό,τι κ αν σου ήταν αυτά: "φίλοι", γείτονες, "σύντροφοι", αφεντικά και δεν ξέρω κ εγώ τι άλλο) καταλαβαίνεις μετά από καιρό την ΜΗΔΕΝΙΚΗ αξία τους. Πιστεύω πως υπάρχουν άτομα που συμφωνούν μαζί μου...Και όταν λέω μηδενική αξία,εννοώ πως τελικά καταλαβαίνεις πως ακόμη και το σάλιο που χρησιμοποίησες για να τους πεις ένα γεια,ήταν χαμένο...Και φυσικά αν γύριζες το χρόνο πίσω θα απέφευγες αυτά τα άτομα...

Ωστόσο,αυτός ο "χαμένος" χρόνος δεν πρέπει να μας πτωεί...Γιατί αυτός ο "χαμένος χρόνος" μας κάνει να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο άτομα που θα ρθουν μετά,τα οποία αναπληρώνουν κάθε τι χαμένο..Άτομα που κάθε φορά που τα βλέπεις σε κάνουν να χαμογελάς...Άτομα που δε χορταίνεις να είσαι μαζί τους!Άτομα που τα πάντα μεταξύ σας είναι αμοιβαία!Άτομα που σε σέβονται και σε αγαπούν!Άτομα που δεν αφήνουν ποτέ το χέρι σου και σε στηρίζουν...Άτομα που δε θα σου κάναν ποτέ κακό...Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά καλά γι'αυτά τα άτομα,αλλά νομίζω πως και μόνο αυτά είναι αρκετά για να κατάβουμε κάποια πράγματα...Αυτά τα άτομα είναι που έχουν την πραγματική αξία και που κανείς δε θα ήθελε να τα χάσει,γιατί τότε ο χαμός τους πραγματικά θα πονούσε!

Εγώ ευτυχώς είμαι τυχερή και έχω τέτοια άτομα δίπλα μου.Άλλα τα είχα πριν γεννηθώ ακόμη και άλλα τα "απέκτησα" στην πορεία...Αυτοί στους οποίους αναφέρομαι ξέρουν ποιοι είναι,και έχει ο καθένας μια ξεχωριστή θέση... Σας ευχαριστώ όλους μαζί και ξεχωριστά,με έναν ιδιαίτερο-διαφορετικό τρόπο τον καθένα...Κ όσο περνάει από το χέρι μου,δε θα σας αφήσω ποτέ να φύγετε(εκτός κ αν το θελήσετε)...

"όταν χάνεις κάτι καταλαβαίνεις την πραγματική του αξία"... αυτές λοιπόν είναι οι δύο όψεις της φράσης...



(music:Quinn's Song: A New Man)