Φαντάζομαι για όλους μας,οι αποχαιρετισμοί αποτελούν μια αρκετά δυσάρεστη εμπειρία...
Η ανάγκη και η θέληση μας να είμαστε δίπλα σε κάποια άτομα μας κάνει να στεναχωριόμαστε όταν αυτό δε συμβαίνει...
Πολλές φορές κάποιοι,δεν αντέχουν καν τη διαδικασία του αποχωρισμού και προτιμούν να την αποφύγουν,γιατί η έκρηξη συναισθημάτων θα οδηγήσει σε κάτι μελαγχολικό,λυπητερό,δυσάρεστο στη μελλοντική σκέψη...Δε θέλουμε η τελευταία εικόνα ενός προσώπου που μας ενδιαφέρει να είναι ζωγραφισμένη με θλίψη και δάκρυα...Ωστόσο,το να μην πούμε ένα αντίο,να αγκαλιαστούμε για τελευταία φορά,νομίζω ότι είναι χειρότερο,όσο κ αν δε μας αρέσουν οι αποχαιρετισμοί...
Και μετά το στάδιο του αποχαιρετισμού περνάμε στη νοσταλγία...Αναπολούμε στιγμές...Ενώ σχεδόν αμέσως,μετράμε αντίστροφα για τη μέρα που θα ξανασυναντήσουμε αυτά τα αγαπημένα μας πρόσωπα...Κ αν δεν ξέρουμε πότε θα είναι,ευχόμαστε σίγουρα να είναι σύντομα...