i am a picture of myself..always somewhere outside aura...and like reflections in the mirror,it shines no more!

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Ελλάδα ή Zombieland?


Πριν 5' είδα ότι "φάγανε" έναν λύκο στην Ελλαδάρα που ζούμε...
Πριν 1 μήνα είδα ότι "φάγανε" μια μαμά αρκούδα...
(Υποσημείωση: και τα 2 είναι προστατευόμενα είδη!)
Πριν 2 μήνες "φάγανε" έναν συμπολίτη μας(και άλλους τόσους άμεσα-ή έμμεσα οδηγώντας τους στην αυτοκτονία)...
Κάθε μέρα, μας τρώνε τα όνειρα, τα μυαλά,τους έρωτες, τις επιθυμίες μας...
Μας τρώνε τις ψυχές μας και τα θέλω μας...
Καταβροχθίζουν κάθε ίχνος δικαιοσύνης που μπορεί να υπάρξει σ'αυτή την κωλοχώρα!
Καταστρέφουν τις ελπίδες μας, τις προσπάθειές μας και ότι χτίσαμε...
"Τρώνε" σπίτια...τρώνε οικογένειες...
Καταβροχθίζουν τα λιγοστά χαμόγελα που απομένουν..Τα μετατρέπουν σε δυσπιστία και μιζέρια!
Είναι μια χώρα, που ότι μένει ζωντανό...το τρώει η απληστία, οι πολιτικοί και ο φασισμός!Δε θα πρεπε να λέγεται "Ελλάδα" πια, αλλά Zombieland(δεν απέχουμε πολύ και από τη φωτογραφία)!
Παλιά λέγανε "Είσαι τυχερός που είσαι Έλληνας"...Ε λοιπόν, εγώ αυτή την τύχη δεν τη βλέπω πουθενά...Μάλλον ξέμεινε κ αυτή στον καιρό που υπήρχαν λόγοι για να είναι κάποιος περήφανος για την Ελλάδα!
Τα λέμε λοιπόν, όταν θα είμαστε όλοι ζόμπια, χωρίς τίποτα ζωντανό πια να μας τρέφει!

Η φωτογραφία είναι από την ταινία Død Snø

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Τι θα κάνουμε με το χρόνο που μας απομένει...

Μόλις είδα το πολύ όμορφο βιντεάκι που βρίσκεται παρακάτω,το οποίο δείχνει με πολύ έξυπνο τρόπο, το χρόνο που έχουμε...Είναι 3 λεπτά,που σίγουρα δε θα τα θεωρήσετε χαμένα. Ωστότο,πάντα άκουγα πως ο "ύπνος" είναι χάσιμο χρόνου και το πίστευα σε μεγάλο βαθμό...Τελικά,όπως λέει και το βιντεάκι,"αν είμαστε τυχεροί ώστε να κοιμόμαστε δίπλα σε κάποιον που αγαπάμε" τότε αυτό δεν είναι χάσιμο χρόνου,αλλά κάτι που μας κάνει χαρούμενους...Και μετά από σκέψεις στις οποίες με έβαλε, νομίζω πως οτιδήποτε που κατά τ'άλλα θα ήταν ανούσιο και χάσιμο χρόνου(αν το κάναμε μόνοι μας)-ακόμη και η χειρότερη ταινία που έχουμε δει και είπαμε"Θέλω πίσω αυτές τις 2 ώρες της ζωής μου", όταν το κάνουμε με άτομα που αγαπάμε, δίνει πραγματικό νόημα στη ζωή μας και ποτέ δεν πάει χαμένος ο χρόνος!

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Από τα όμορφα κείμενα για την αγάπη

Παραθέτω ένα από τα πιο όμορφα κείμενα για την αγάπη που έχω διαβάσει...Ίσως με άγγιξε γιατί συμφωνώ σε πολλά με αυτό,κυρίως από την 3η παράγραφο και μετά,μιας και τα υπόλοιπα δεν ξέρω σε ποιους αναφέρονται συγκεκριμένα.Επίσης διαφωνώ με τον τίτλο "Οι μεγαλύτεροι έρωτες δεν ξύπνησαν ποτέ στο ίδιο κρεβάτι".Όπως και να χει χαρείτε το:

"Η σχεση τους σε καμια περιπτωση δε λεγοταν συνηθισμενη,ουτε συμβατικη ισως ουτε καν σχεση απο καποιους. Aγαπουσαν σαν τρελοι ο ενας τον αλλον, ηταν γεματοι ερωτα και παθoς αλλα ο καθενας ειχε μια "κανονικη" σχεση με καποιον τριτο. Oχι παντα με τον ιδιο. Oι τριτοι αλλαζαν κατα καιρους, μονο οι δυο τους εμεναν σταθεροι. Αν ηθελαν θα μπορουσαν να ειχαν μια φυσιολογικη σχεση ομως δε το εκανα. Ισως ηταν πολυ τρελοι ο ενας για τον αλλον για να το κανουν ,ισως παλι ηταν πολυ σπανια και ασυνηθιστα τα αισθηματα τους για να μπουν σε συμβατικα καλουπια.

Μπορει να συναντιονταν μερικες φορες τον χρονο και να μιλουσαν λιγες περισσοτερες αλλα τις στιγμες που ηταν μαζι μπορουσαν να ορκιστουν,κι εγω ακομα μπορω να σας ορκιστω, οτι αγγιζαν το απειρο.. O χρονος γινοταν αχρονος και η υλη αϋλη, ο χωρος δεν ειχε διαστασεις και εκεινοι γινονταν σχεδον αθανατοι. Iσως ειναι και η πιο δυνατη μαστουρα αυτο το αισθημα. Iσως το ενιωθαν ,οτι η διαχωριστικη γραμμη αναμεσα στη λογικη και στην παρανοια αυτης της καταστασης ηταν πολυ λεπτη και τα ορια πολυ ευθραυστα, για αυτο επρεπε να το παιρνουν σε πολυ μικρες δοσεις γιατι μπορουσε να τους σκοτωσει η να τους τρελανει.

Αν οντως υπαρχει στον κοσμο καποιος που η ψυχη του εχει φτιαχτει απ'το ιδιο υλικο με καποιου αλλο υ-το αλλο μισο οπως συνηθιζεται να λεγεται- τοτε μαλλον αυτοι ειναι ο καλυτερος ορισμος αυτης της εννοιας. Θα μπορουσαν να πεθανουν ο ενας για τον αλλον. Το εκαναν καθημερινα. Πεθαιναν ο ενας για τον αλλον .Ενα κομματι τους νεκρονοταν μακρια απο τον αλλον κι οταν ηταν 99% νεκροι τοτε συναντιονταν και μεσα σε μερικες ωρες ειχαν αναγεννηθει πληρως. Εγωιστικο? Μερικοι μπορει να το χαρακτηρισουν και ετσι. Εξαρταται την οπτικη γωνια του καθενος. Ισως ηταν και εγωιστικο γιατι εκτος απο την αγαπη υπηρχε και ενας ερωτας, ενα παθος που εραιε παντα,αιωνια ανικανοποιητο.

Αν ρωτατε την αποψη μου, δεν ηταν η πρωτη φορα που συναντουσαν ο ενας τον αλλον σε αυτη τη γη. Πιστευω πως ειχαν συναντηθει πολλες φορες ακομα σε προηγουμενες ζωες και ετσι σε καθε ζωη που ακολουθουσε ο ενας περιμενε τον αλλον, χωρις να το ξερει,απο ενστικτο. Και τις φορες που κατι ειχαν,που τoυς πλυμμυριζε μια θλιψη χωρις να ξερουν το γιατι, ηταν επειδη δεν ειχαν βρει ακομα ο ενας τον αλλον. Σ'αυτη τη ζωη, σ'αυτη που ειμαστε τωρα, απορω πως γινεται να μιλουν για αγαπη ατομα που ζουν μια ψευδαισθηση και πως γινεται να σιωπουν ατομα τα οποια εχουν καταλυθει απο τη φλογα της, την εχουν νιωσει στο πετσι τους και ζoυν την αληθεια της καθημερινα.. Απορω κι αναρωτιεμαι ποσοι απο εμας θα ειμαστε αραγε αληθινα τυχεροι να βρουμε σε αυτη η σε καποια αλλη ζωη οτι αυτοι οι δυο εχουν σ'αυτη και σε ολες τις προηγουμενεσ ζωες τους.

Θα κλεισω λοιπον λεγοντας ΟΧΙ στις συμβατικες σχεσεις, ΟΧΙ στους κανονες οσον αφορα την αγαπη. Και με μια ευχη,οι δυο αυτοι ανθρωποι να καταληξoυν μαζι σε αυτη και σε ολες τις επομενες ζωες που θα ακολουθησουν μεχρι το τελος του κοσμου και να ειναι καλα."

Πηγή: http://m.lifo.gr/lifoland/you-send-it/35409

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Πραγματικότητα ή όνειρο



Είναι ώρες ώρες που αναρωτιέμαι αν όντως ζω...ή αν είμαι μια ύπαρξη στο όνειρό μου,ή στο όνειρο κάπου άλλου...
Είναι ώρες ώρες που σκέφτομαι πράγματα που γίναν,ή τουλάχιστον έτσι νομίζω...Αναρωτιέμαι γίναν?!Η' τα είδα σε ένα όνειρο,πολύ μεγάλο...
Είναι ώρες ώρες που αναρωτιέμαι αν όντως γνώρισα κάποια άτομα...Αν όντως μίλησα μαζί τους,αν όντως έκατσα μαζί τους, αν όντως περπάτησα μαζί τους...Ή αν τα δημιούργησα απλά με τη φαντασία μου...
Και είναι ώρες,που σκέφτομαι πως αν τώρα ζω σ'ένα όνειρο...Θέλω να ξυπνήσω και να είναι όλα όμορφα...Αλλά αν δε ζω σε όνειρο, θέλω τουλάχιστον τα όνειρά μου να είναι όμορφα...Και όταν ξυπνάω να γίνονται αληθινά...

drawing link: http://danillovesfood.deviantart.com/art/Dream-155389634

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Βαθιά πληγή


Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου
την ξεριζώνω απ’ την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου

Ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν
έχει τη φυλλωσιά πυκνή
και νύχια που χαράζουν

Αγαπημένα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

Μαραίνεται απ’ το γέλιο μου
πίνει απ’ τα δάκρυα μου
έρχεται στις παρέες μου 
και κλέβει τη μιλιά μου

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
                                          Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ο τίτλος ξέρω, δεν είναι αυτός...Πέσαν τυχαία στο βλέμμα μου, καθώς χάζευα...Μετά είδα πως είναι στίχοι από τραγούδι...