Ταυτότητες για κατοικίδια

Μιας και μου αρέσουν οι χειροτεχνίες και μιας θεωρώ πως κάθε ζωάκι αξίζει ένα ιδιαίτερο κόσμημα(την ταυτότητά του), αποφάσισα να φτιάχνω ταυτότητες για ζωάκια.
Προς το παρόν μπορείτε να δείτε 3 από αυτές που έκανα και να αφήσετε τη φαντασία σας να δουλέψει ώστε να φανταστείτε πως θα θέλατε να είναι και το ID του δικού σας κατοικίδιου.
Μπορείτε να μου προτείνετε εσείς πως το θέλετε κ εγώ να το κάνω...διαλέγοντας ανάμεσα σε πολλά σχήματα, χρώματα και μεγέθη.Αν ενδιαφέρεστε επικοινωνήστε μαζί μου στο petographergr@gmail.com .Αποστολές γίνονται πανελλαδικά και μπορώ να ετοιμάσω και σε μεγάλη ποσότητα(για σωματεία-μπαζάρ κλπ).

ταυτότητα γάτας με το όνομα μπροστά και το τηλέφωνο χαραγμένο από πίσω

ταυτότητα σκύλου με το όνομα μπροστά και το τηλ.χαραγμένο πίσω

ταυτότητα σε σχήμα φεγγάρι με το όνομα και το τηλ χαραγμένα από πίσω

Άσχημο θέαμα

Χθες όπως πήγα στο Ρετζίκι για να φωτογραφίσω τα ζωάκια του ΦΡΟΝΤΙΖΩ ,με το που κατέβηκα απο το αστικό αντίκρισα ένα θέμα πολύ άσχημο και πρωτόγνωρο για μένα(αυτόπτης μάρτυρας σε ακρωτηριασμένα ζώα)...Τι ήταν ?Μια ριγέ ουρά...Σκέφτηκα"από γάτα?ή μήπως επειδή έχει παντού δέντρα κυκλοφορούν σκιουράκια"...αλλά μετά σκέφτηκα"Ήταν ένα ατυχές γεγονός ή κάτι που συνέβη επίτηδες?"...Και κοιτώντας λίγο παραδίπλα είδα και δυο γατοποδαράκια...σπασμένα?κομμένα?ΠΕΤΑΜΕΝΑ...εγινε από άνθρωπο?έγινε από σκύλο?Δεν ξέρω..αλλά επειδή πολλά κρούσματα έχουν πλακώσει στην περιοχή και όλο νεκρά ζωάκια βρίσκονται,πολύ φοβάμαι ότι ίσως έγινε και από κάποιο άρρωστο κτήνος...
Φωτογραφίες δε θέλω να βάλω παρόλο που τις τράβηξα..Δε θέλω να ξανανιώσω την αηδία...Το είδα ζωντανά και μου φτάνει...Θα δώσω τις φωτογραφίες στη φιλοζωική Ρετζικίου και ίσως τις αναζητήσετε εκεί...Απλά μη γυρνάτε τις πλάτες σας σε ένα ζωό που υποφέρει...Και μην συγκαλείπτετε τις δολοφονίες ζώων...Ακόμη κ αν δείτε κάποιον,μη διστάσετε να του την πείτε...Και δε μπορεί να σας απειλήσει με τίποτα,γιατί ο νόμος θα είναι με το μέρος σας...Μην αφήνετε άλλα ζώα να χάνονται και να υποφέρουν,επειδή κάποιοι είναι "άρρωστοι"...

pet-ographer

Μετά από μια συζήτηση έμαθα ότι τα ζωάκια που έχουν μια ωραία και πρωτότυπη ,ενδεχομένως,φωτογραφία εχουν περισσότερες πιθανότητες να υιοθετηθούν...Μιας και ασχολούμαι με τη φωτογραφία λοιπόν(όσο μπορώ) αποφάσισα να φωτογραφίζω εθελοντικά ζωάκια που ψάxνουν σπίτι...
Παραθέτω και μερικές φωτογραφίες που έχω τραβήξει από τα δικά μου ζωάκια...

Και παραθέτω και Link όπου μπορείτε να δείτε κ άλλες...
όποιος ενδιαφέρεται στις περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Κοζάνης( κυρίως )μπορεί είτε να αφήσει σχόλιο είτε να στείλει e-mail.

Υ.Γ. Για περιοχές εκτός αυτών που ανέφερα,αν ενδιαφέρεστε μπορείτε να μου αφήσετε στοιχεία επικοινωνίας, έτσι ώστε να φωτογραφίσω και τα δικά σας ζωάκια σε περίπτωση που βρεθώ στα μέρη σας.
Για αναρτήσεις που αφορούν ζωάκια και για να δείτε τη δουλειά μου με τις φιλοζωικές μπορείτε να μεταβείτε στο άλλο μου blog.

Προς όλους τους "ζωόφιλους"

Μπορεί το τελευταίο θέμα να ήταν πολύ σχετικό μ αυτό...Αλλά ακόμη τα ερωτήματα μου,όπως και πολλών άλλων,δε λύθηκαν...Ίσα ίσα πολλαπλασιάστηκαν...

Μέσα στην τελευταία βδομάδα είδα άπειρα περιστατικά με φόλες σε γάτες και σκύλους...Πυροβολημένα σκυλιά...Σκοτωμένα και τεμαχισμένα...Κρεμασμένα...πεταμένα σε κάδους σκουπιδιών...Και ποιος ξέρει τι άλλο...

Γιατί βρε ΑΝΩΜΑΛΟ άτομο να πειράξεις ένα ζωντανό που δε σε έχει πειράξει...Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να αφαιρείς κάθε τρεις και λίγο ζωές επειδή έτσι σου κάπνισε...Ποιος στο διάολο σου έχει πει ότι εσύ είσαι ανώτερος από τα υπόλοιπα ζώα της φύσης?Ξέρεις τι θα γινόταν αν σε βάζαμε σε ένα κλουβί με έναν καρχαρία?Ξέρεις προφανώς...Θα θελες να σου συμβεί?όχι υποθέτω...Τότε γιατί εσύ τη βρίσκεις βλέποντας/κάνοντας ζώα να υποφέρουν...

Αν θες μπορείτε να έχετε μια τομή

κ αν θες μπορείτε να είστε το ίδιο σύνολο...

Αν δε θες τίποτα απο τα δύο,τότε είστε απλά ΔΥΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΑ...Όπου το ένα(εσύ) αγνοεί το άλλο(τα ζώα)...Γιατί αυτά ποτέ δε θα πάψουν να νοιάζονται για τους “ανθρώπους” και να τους αναζητάνε...Αν σε ενοχλεί τόσο πολύ λοιπόν να βρίσκεται κάποιο ζωντανό στο οπτικό σου πεδίο,τότε απλά στρέψε το βλέμμα σου αλλού...Μην παίρνεις ό,τι βρεις μπροστά σου με σκοπό να το εξολοθρεύσεις...Γιατί μια μέρα όλα αυτά θα γυρίσουν σ εσένα...Και τότε ίσως να μην είναι κανείς εκεί για να σε βοηθήσει...

Τώρα ας απευθύνω το λόγο σε μια άλλη κατηγορία,που φαινομενικά πιστεύει ότι είναι φιλόζωη ΑΛΛΑ δεν είναι...Μιλάω γ αυτά τα άτομα που αποφασίζουν να υιοθετήσουν κάποιο ζωάκι(χωρίς ιδιαίτερη σκέψη) και μετά αφού το βαρεθούν ή δουν ότι δεν έχουν την υπομονή να ασχοληθούν μαζί του...τι κάνουν?Το παρατάνε στο έλεος του δρόμου,της πείνας,των αυτοκινήτων και όλων των ανώμαλων που ανέφερα παραπάνω...Άλλοι φτάνουν ακόμη πιο πέρα...Δεν το παρατάνε...Το σκοτώνουν...Το ίδιο τους το ζώο...Το πλάσμα αυτό που μόνο με αγάπη μπορούσε να δει αυτά τα τέρατα...Που πάντα συγχωρούσε κ ερχόταν για χαδάκια...Γιατί?γιατί τα ζώα δεν κρατάνε κακία...Γιατί?Γιατί ΑΥΤΑ είναι ανώτερα από σένα...Αυτή τη φορά όμως...όσο και να ήθελε να τρέξει κοντά σου,να γουργουρίσει και να τριφτεί...ή να σε γλείψει και να χοροπηδήσει δε μπορεί..ΓΙΑΤΙ?Γιατί κατάφερες με το άρρωστο μυαλόσου να το σταματήσεις απ'όλα αυτά...Γιατί το ζεστό χνουδωτό σωματάκι του,που πριν λίγο καθώς το πλησίαζες έκανε χαρές...Τώρα αρχίζει να παγώνει...κ στέκεται ακίνητο...Αν μπορούσε,πάλι θα σηκωνόταν και θα έκανε νάζια και χαρές...όμως δε μπορεί...

Και τώρα...πως νιώθεις...Νιώθεις δυνατός?Έξυπνος?Ανώτερος?...ξέρεις τι είσαι?ένα άρρωστο τίποτα...που όσο πιο γρήγορα καταλάβεις πόσο σημαντικά είναι τα ζώα για σένα κ εσύ γι αυτά τόσο πιο σύντομα θα φύγεις από την αρρώστιά σου...

Αν δεν είστε ικανοί να κρατήσετε ένα ζώο από την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής του και να του δώσετε τα λίγα πράγματα που χρειάζεται,τότε μην υιοθετείτε...Οι 3 μέρες ή οι 3 μήνες αγάπης που θα του δώσετε,μπροστά στην εγκατάλειψη ή το θάνατό του,δεν του αξίζουν...Αν δε μπορείτε να κρατήσετε κάποιο ζώο για όλη του τη ζωή,τότε φιλοξενείστε προσωρινά αυτά που αναζητούν φιλοξενία...Μην τους τάζετε όμως μια ζωή μαζί και μετά τα παρατάτε...Σκεφτείτε να σας παίρναν ό,τι αγαπάτε...Σίγουρα δε θα ήταν ευχάριστο...

Τα ζώα σίγουρα είναι ικανά να γεμίσουν πολλά κενά του ανθρώπινου νου και της ψυχής...

Αν όμως ο άνθρωπος δεν είναι απόλυτα πρόθυμος γι'αυτή την προσφορά...τότε καλύτερα να ακολουθήσει ένα μονοπάτι παράλληλο με αυτό των ζώων...ου δε θα χρειάζεται να μπλέκεται με αυτά...Που αυτά θα ζουν χαρούμενα με άτομα που τα αγαπάνε και νοιάζονται πραγματικά γι αυτά,κ αυτός θα ζει μακρυά από αυτά χωρίς να τον ενοχλούν...χωρίς να τα ενοχλεί...

Αν κάτι δε σ αρέσει και δε σε ενοχλεί,μην το πειράζεις...Αλλά ακόμη και αν σε ενοχλήσει προσωπικά,μην του αφαιρείς τη ζωή (άμεσα-σκοτώνοντας το ή έμμεσα-παρατώντας το)...Απλά δώσ'το κάπου που να ταιριάζει και μετά μην ξανακάνεις το ίδιο "λάθος"...

Ένας ακόμη φίλος,χάθηκε άδικα....

Σήμερα φτάνοντας στην Καλλικράτεια της Χαλκιδικής, κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, αντίκρισα ένα θέαμα που δεν ήταν τόσο ευχάριστο, αλλά γενικά δυστυχώς, είναι αρκετά συνηθισμένο… Είδα ένα σκυλάκι (αυτό της φωτογραφίας-δεν ξέρω ούτε ράτσα, ούτε ηλικία) το οποίο όπως αρκετά αδέσποτα, ήταν βρωμούλικο και απεριποίητο τρίχωμά του ήταν επίσης αλλού πιο μακρύ κ αλλού πιο κοντό, αλλά υπέθεσα πως απλά θα ρίχνει το τρίχωμά του, λόγω της ζέστης. 5 ώρες μετά που πήγα πάλι στο ίδιο σημείο, είδα το σκυλί από πίσω αρχικά και με τη γλώσσα του να ακουμπάει σε μια λίμνη, οπότε υπέθεσα πως έγλειφε το νερό. Όταν το πλησίασα, είδα πως η λίμνη δεν ήταν νερό, και πως δεν το έγλειφε… Απλά η τεράστια γλώσσα του, ήταν κρεμασμένη και ακίνητη. Στο πρόσωπό του είχε κάτι πρασινωπό περίεργο, που αρχικά μου έμοιασε με αφρό, αλλά μετά είδα ότι έτρεχε από τη μύτη του( σαν βλέννες ένα πράγμα). Τον πλησίασα κ άλλο και του μίλησα λίγο να δω πως θα αντιδράσει…. Με κοιτούσε με μάτια λυπημένα, ξέροντας πως κάτι κακό έχει γίνει, και μετά βίας μπορούσε να κάνει έστω κ ένα βήμα. Μία άλλη κοπέλα του έδωσε λίγο νερό, ήπιε 3 γουλιές και μετά το παράτησε. Πήγα και τον έβγαλα φωτογραφία, έτσι ώστε με το που έφτανα Θεσσαλονίκη να αναρτούσα ένα σχετικό κείμενο, για να τον βοηθούσε όποιος μπορούσε( δυστυχώς εγώ δεν ήξερα στη Χαλκιδική ούτε κάποιο κτηνιατρείο, ούτε στοιχεία επικοινωνίας με κάποια φιλοζωική). Για κακή τύχη όλων όμως, ο σκυλάκος, μετά από ένα 10λεπτο το πολύ, αφού σηκώθηκε μια φορά έκανε ελάχιστα βήματα, επέστρεψε ακριβώς εκεί που ξάπλωνε στην αρχή  για να ξεψυχήσει. Η στεναχώρια μου δεν περιγράφεται, και υποθέτω πως πολλοί φιλόζωοι θα καταλαβαίνουν πως νιώθω. Είδα ένα σκυλί, να αφήνει τις τελευταίες του πνοές και να μη μπορώ να κάνω κάτι.

Επειδή όμως, όπως σας περιέγραψα το σκυλί έβγαζε κάτι υγρά (ενώ στην αρχή που τον είδα δεν είχε κάτι στο πρόσωπό του) σκέφτομαι πως ίσως τον δηλητηρίασαν.Δεν  ξέρω ποια είναι η κατάσταση στην Καλλικράτεια και αν έχουν υπάρξει κ άλλα τέτοια φαινόμενα,οπότε το γράφω εδώ ώστε να γίνουν κινητοποιήσεις φιλοζωικών, και φιλόζωων κατοίκων της περιοχής, για να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.

Κάτι τελευταίο: επειδή 5’ που περίμενα να ρθει το λεωφορείο(αφότου μας "άφησε" ο σκυλάκος), κανείς από όσα αμάξια πέρασαν δεν φιλοτιμήθηκε να πάει το νεκρό σκυλί κάπου παραπέρα (ούτε ένας οδηγός δεν κατέβηκε να δει τι έγινε), παρακαλώ όσους βρίσκονται στην περιοχή να πάνε να δούνε αν είναι ακόμη εκεί παρατημένο (ΑΝΤ.ΚΕΛΕΣΗ εκδοτήριο ΚΤΕΛ) και να το θάψουν κάπου, η αν υπάρχει κάποιος κτηνίατρος, ας πάρει δείγμα από τα υγρά στο στόμα του, να δει έστω από τι πέθανε.

Καλό Ταξίδι...

Είναι μία από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου η σημερινή...Έχασα το μόνο πλάσμα που κυριολεκτικά ήταν δίπλα όποτε το ήθελα...Πιστεύω ότι έχασα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου...Δεν ξέρω πότε θα έχω όρεξη να ξαναγράψω σ'αυτό το Blog..έτσι κ αλλιώς δεν έλεγα τίποτα σημαντικό....Σήμερα όμως έπρεπε να γράψω....Έπρεπε να του πω το αντίο κ από εδώ...Θα σε λατρεύω για πάντα και δε θα πάψω στιγμή να σε σκέφτομαι για όσο ακόμη θα ζήσω...Καλό ταξίδι λοιπόν,τσουπούη μου...θα μου λείψεις όσο τίποτα άλλο!R.I.P.