i am a picture of myself..always somewhere outside aura...and like reflections in the mirror,it shines no more!

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Δημοσιογραφικός απόπατος

Μέρες τώρα βλέπω κάθε μέρα 'ειδήσεις' για το δυστύχημα-ατύχημα στα Μάλγαρα...Γνωστοί και φίλοι μου στέλνουν,links με κάτι που ειπώθηκε.Αναδημοσιεύσεις ξανά και ξανά. Να ξαναπεί το Χ site κάτι που πριν λίγο είπε το Υ(και άλλα 3000). Τι κ αν είναι δημοσιογράφοι και δουλειά τους είναι να βρίσκουν έγκυρα στοιχεία...Πλέον εκμηδενίζουν τα πάντα στο βωμό της δημοσιότητας,των προβολών και των χρημάτων. Αναληθείς πληροφορίες όπως"φοιτήτρια αρχιτεκτονικής", "μεταπτυχιακή φοιτήτρια", "το μικρότερο από τα 2 παιδιά της οικογένειας" και ποιος ξέρει τι άλλο,ήταν μερικά(από τα ανούσια πλέον πράγματα-μετά από τον χαμό της Ειρήνης) τα οποία με έκαναν να καταλάβω για ακόμη μια φορά πως η νοοτροπία των δημοσιογράφων,πλέον είναι"θα αναδημοσιεύσουμε ότι υπάρχει,προσθέτοντας και μια παραπάνω πληροφορία για να κάνουμε τη διαφορά",χωρίς βέβαια να ελέγχουν την ορθότητά της.Δεν παίζετε σπασμένο τηλέφωνο...δουλειά σας είναι και σκοπός της είναι να γίνεται σωστά!
Την Ειρήνη είχα την τύχη να τη γνωρίσω και παρόλο που σκέφτηκα να της πω ένα "αντίο" και από δω,δεν το κανα,γιατί ήξερα πως κάποιος θα το βρει και θα αρχίσουν να κοσμούν και με δικά μου λόγια τις περιγραφές τους,απλά και μόνο για να πουν κάτι παραπάνω. Για όσους από εμάς ήταν απώλεια της είπαμε το αντίο με τον δικό μας τρόπο.
Αυτό που δεν κατάλαβαν οι δημοσιογράφοι είναι ότι οι γονείς(και οι φίλοι της) χάσαν ένα από τα σημαντικότερα άτομα της ζωής τους και μέρα με τη μέρα θρηνούν και προσπαθούν να το συνειδητοποιήσουν. Δεν τους νοιάζει το πόση δημοσιότητα θα λάβει το θέμα..ίσα ίσα χειρότερα τους κάνει. Φανταστείτε ο καθένας(στους ασυνείδητους δημοσιογράφους κυρίως αναφέρομαι) κάτι που σας πονάει πάρα πολύ και το σκέφτεται συνεχώς..και τώρα φανταστείτε,όταν εσείς προσπαθείτε(όσο έστω είναι δυνατό) να μειώσετε τον πόνο,να έχετε όλα τα media να μιλάνε ξανά και ξανά και ξανά γι αυτό, βγάζοντας ένα μέρος της προσωπικής σας ζωής στον αέρα.
Σαφώς σαν είδηση έπρεπε να βγει στα κανάλια, γιατί δεν ήταν λίγο όλο αυτό,αλλά έπρεπε να υπάρξει ένα όριο. Κ όχι αυτή η αηδιαστική-βασανιστική αναπαραγωγή-αλλοίωση που δημιουργήθηκε με στοιχεία ανούσια ή ψεύτικα και φωτογραφίες της Ειρήνης παντού. Μέχρι και βίντεο με ό,τι φωτογραφία της υπήρχε, ενδεχομένως σε κάποιο προσωπικό της προφίλ.Αμφιβάλλω αν έστω κ ένας από σας στεναχωρήθηκε πραγματικά, ή έστω ένας από εσάς μετά από διάφορα που έμαθε γι'αυτό το άτομο, ένιωσε ότι θα ήθελε να το χε γνωρίσει από κοντά.
"Συγχαρητήρια" που έχετε εκφυλιστεί, χάνοντας κάθε επαγγελματισμό,ηθική και σεβασμό για το οτιδήποτε. Αν εσείς νιώθετε περήφανοι για την κατάντια σας σε "κατινίτσες" αντί για δημοσιογράφους, τότε τα δικά μου λόγια είναι περιττά.
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ όμως, σεβαστείτε τον πόνο αυτών των ανθρώπων και σταματήστε να κάνετε την κατάστασή τους ακόμη πιο οδυνηρή. Αρκετά υποφέρουν ήδη...

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Εμείς οι λίγοι

Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης
Με τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια.
Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι.
Χίλιοι ήλιοι κυλούνε μες στο αίμα μας
Κι ολλούθε μας κυνηγά το όραμα του απείρου.
Η φόρμα δεν μπορεί να μας δαμάσει.
Εμείς ερωτευτήκαμε την ουσία του είναι μας
Κι σ’ όλους με τους έρωτες αυτής αγαπούμε.
Είμαστε οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι κι οι μεγάλοι αρνητές.
Κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο και δεν είμαστε τίποτα απ Αυτόν τον κόσμο
Οι μέρες μας είναι μια πυρκαγιά κι οι νύχτες μας ένα πέλαγο.
Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων.

Είμαστε οι προάγγελοι του χάους
Γιώργος Μακρής

Music: We the few  από Fields of Locust (τους οποίους ευχαριστώ για τη livara που κάνανε και που αν και δε σκοπεύανε, παίξαν το κομμάτι  που τους ζήτησα)