i am a picture of myself..always somewhere outside aura...and like reflections in the mirror,it shines no more!

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Αποχαιρετισμοί...

Φαντάζομαι για όλους μας,οι αποχαιρετισμοί αποτελούν μια αρκετά δυσάρεστη εμπειρία...
Η ανάγκη και η θέληση μας να είμαστε δίπλα σε κάποια άτομα μας κάνει να στεναχωριόμαστε όταν αυτό δε συμβαίνει...
Πολλές φορές κάποιοι,δεν αντέχουν καν τη διαδικασία του αποχωρισμού και προτιμούν να την αποφύγουν,γιατί η έκρηξη συναισθημάτων θα οδηγήσει σε κάτι μελαγχολικό,λυπητερό,δυσάρεστο στη μελλοντική σκέψη...Δε θέλουμε η τελευταία εικόνα ενός προσώπου που μας ενδιαφέρει να είναι ζωγραφισμένη με θλίψη και δάκρυα...Ωστόσο,το να μην πούμε ένα αντίο,να αγκαλιαστούμε για τελευταία φορά,νομίζω ότι είναι χειρότερο,όσο κ αν δε μας αρέσουν οι αποχαιρετισμοί...
Και μετά το στάδιο του αποχαιρετισμού περνάμε στη νοσταλγία...Αναπολούμε στιγμές...Ενώ σχεδόν αμέσως,μετράμε αντίστροφα για τη μέρα που θα ξανασυναντήσουμε αυτά τα αγαπημένα μας πρόσωπα...Κ αν δεν ξέρουμε πότε θα είναι,ευχόμαστε σίγουρα να είναι σύντομα...

3 σχόλια:

  1. I hope to see more on here. Goodbyes are friggin hard for some. Sometimes I just think....fukk it. Move on. Its not easy at first, but time heals!!
    Sometimes!! haha. well, I am referring to Myspace friends, but in reality, your close friends, so much harder!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. to periergo sto 8ema tou apoxwrismou einai oti oloi 8eloume na to apofygoume.. alla meta oloi skeutomaste oti "efyge k den mporesa na tou/ths pw oute ena geia" isws na einai apo ths liges ali8ines stigmes pou zoume me atoma pou agapame.. isws na einai ta mona ali8ina dakrya..

    ΑπάντησηΔιαγραφή