Για σένα "καμαράκι"...

Η συγκεκριμένη ανάρτηση ίσως θυμίσει μία άλλη,αλλά αναφέρεται σε άλλο πρόσωπο...Αναφέρεται σε ένα από τα 5?6?(περισσότερα δεν παίζει να είναι) πιο κοντινά μου άτομα...Είναι ένα από τα πιο συμπαθητικά και γλυκά άτομα που ξέρω...Αν και στην αρχή είχα μια λάθος εντύπωση την οποία ευτυχώς μου ανέτρεψε πάρα πολύ γρήγορα...Είναι τόσο καλή και τη διακρίνει πάντα μία ηρεμία που καταφέρνει να μου τη μεταδώσει κ εμένα,που δε θα με χαρακτήριζα από τα πιο ήρεμα άτομα...Έχει ένα χάρισμα,να μου παίρνει το άγχος και να με κάνει να χαμογελάω(πράγμα που για μένα είναι πολύ σημαντικό)...Είναι από τις πάααααρα πολύ λίγες κοπέλες που συμπαθώ τόσο πολύ!Χαίρομαι που την γνώρισα και που είμαστε τόσο κοντά!Δεν την νιώθω απλά σαν φίλη μου,αλλά σαν οικογένεια μου!Ελπίζω βέβαια να νιώθει κ εκείνη τα ίδια για μένα,αν και μπορώ να πω πως είναι ένα από τα λίγα άτομα για τα οποία δεν αμφιβάλλω...Ξέρω και ότι νοιάζεται για μένα(φυσικά κ εγώ νοιάζομαι πολύ) και ότι μπορώ να βασίζομαι πάνω της(πράγμα που μπορεί να κάνει και η ίδια)...Είναι από τα άτομα που μπορώ να εντάξω στην κατηγορία “απαραίτητα”...Όταν λείπει η απουσία της γίνεται αισθητή.Επίσης κάτι άλλο που μ'άρεσει πολύ,είναι που μερικές φορές μπορεί να είμαστε μαζί χωρίς απαραίτητα να μιλάμε,αλλά να επικοινωνούμε...Να καταλαβαίνει με το που με βλέπει αν είμαι καλά ή όχι...Βέβαια αυτές οι φορές “της σιωπής”,δεν είναι πολλές γιατί εκτός από καλός άνθρωπος και φιλότιμος,είναι και απίστευτα διασκεδαστική!Οπότε οι ώρες περνάνε μες στη “βλακεία” και τα γέλια πρωτού καν το καταλάβουμε...Νομίζω ότι είναι από τους καλύτερους συνδιασμούς ανθρώπινου χαρακτήρα που θα μπορούσε να έχει κάποιος δίπλα του!Σ ευχαριστώ καμ κ σ'αγαπάω πολύ κ ό,τι χρειαστείς “χτύπα μου”!:)