Ξυπνητήρι...
Αναβολή...Ξυπνητήρι...
Πετάω το πάπλωμα,σηκώνομαι,πλένομαι και ξαναχώνομαι στο κρεβάτι...
Γιατί?
Για να διαβάσω..
Γιατί?
Γιατί γράφω...
Άγχος?
ΝΑΙ...
Γιατί?????????
Γιατί είμαι χαζή...
Δεν είναι ηλίθιο,που από τη μία κάνουμε προσπάθεια για να πετύχουμε κάτι(είτε σχετικό με διάβασμα,ειτε όχι) και αγχωνόμαστε(καταστρέφοντας διάθεση,στομάχι και δεν ξέρω κ εγώ τι) μήπως αυτό αποτύχει?ΓΙΑΤΙ?με την προσπάθεια φτάνουμε σε ένα επίπεδο πολύ καλό,αν όχι τέλειο,κ έρχεται το ρημάδι το άγχος και μας ξαναρίχνει στο χαμηλότερο level...
Ειρωνία?
Τεράστια...
Μόνιμη λύση?
Δεν έχει βρεθεί ακόμη...
Προς το παρόν?
Ένα τηλέφωνο,στον πιο γλυκό άνθρωπο του κόσμου...
Αποτέλεσμα?
Σχετικά ήρεμη...
Συνέχεια?
Αβέβαιη...
Ας φροντίσει η όποια δύναμη να μου φύγει το άγχος και να παν όλα καλά...